در تاریخ پرفرازونشیب ایران، از دیروز تا امروز موش دوانی های فراوانی به چشم می‌خورد! دشمنی‌هایی که چه پادشاهان بی‌کفایتی به اسم دوستی زیر بارش رفتند و به خفتش تن دادند. دوازدهمین روز از شهریور ماه، سالروز پا نهادن یک مرد بر عرصه این آب‌وخاک است. مردی که نامش به مبارزه با استعمار گره خورده و افتخارش تا ابد بر تارک این سرزمین می‌درخشد. «رئیس علی دلواری»، دلیر تنگستان که در اوج جوانی تمام‌قد مقابل مکر و دشمنی های انگلیسی‌ها ایستاد و نامش را جاودان کرد. یاد و نام تمام مردان غیور وطن عزیزمان گرامی باد. و اما یک بسته اربعینی پر از خبرهای خوب.
*ما بلوچ ها برای اهل بیت پیامبر(ص) جان می دهیم
عاشورای ۶۱ هجری غائله‌ای شروع شد که گذر زمان هم نتوانست سنگینی‌اش را در خود هضم کند، آن‌چنان که داغش تا امروز بر سینه تاریخ نشسته است. حالا که قریب به ۱۴۰۰ سال از اربعین می‌گذرد، کاروانی به حسرت پاسخ ندادن به ندای هل من ناصر ولی خدا، با شعار «حب الحسین یجمعنا» رهسپار بین الحرمین می شوند. فرقی ندارد؛ مرد و زن، پیر و جوان، از هر قوم و هر ملیتی و با هر مذهب و هر آیینی. مثل این موکب بلوچ که برپا کنندگانش برادران اهل سنت هستند. موکبی از شهر خاش در سیستان‌وبلوچستان که با افتخار نذر کرده‌اند با جرعه‌ای آب خنک عطش از جگر عاشقان ارباب بگیرند تا بلکه نامشان در زمره نوکران این قیام بزرگ نوشته شود.